هفتم شهریور سالروز ارتحال آیت الله سید محمد تقی خوانساری است. پیکر او یک ساعت و نیم روی دوش مردم از مسجد شاه (امام خمینی ره بازار تهران ) تا سر قبر آقا در حرکت بود*.
فرزند ارشد ایشان آیت الله سید محمد باقر خوانساری اولین متولی مسجد امام خمینی ره بازار تهران بعد از انقلاب بود.
از کارنامه درخشان او چند نکته مشهور است که مشارکت در حفظ حوزه در دوره رضاشاه، حمایت از فلسطین، مبارزه با کشف حجاب و همراهی با نهضت ملی شدن صنعت نفت از آن جمله است.
هنگام هجمه انگلیس به عراق راهی جهاد شد، اسیر گشته به همراه چهارصد نفر به سنگاپور تبعید شد. ایشان ضمن تحمل انواع آزار و شکنجه ها زبان انگلیسی را از یک راجه‌ی هندی که با او در زندان به سر می برد، یاد گرفت و برای برخی تدریس منطق و حکمت کرد.
هنگام مهاجرت ایشان به قم، امام خمینی قسمتی از مکاسب را در محضر او خواند و به وی علاقه فراوان داشت، نماز مغرب و عشا را در مدرسه فیضیه به ایشان اقتداء می کرد و آیت الله خوانساری نیز در مشورتهای پیرامون حوزه علمیه و مسائل دیگر برای نظر امام خمینی کمال احترام را قائل بودند.
ایشان در هفتم شهریور رحلت کردند و در مراسم بزرگداشت چهلمین شب که در بیت ایشان برگزار می‌شد، آیت‌الله کاشانی دست امام خمینی را گرفته به بیرونی رفتند و نزدیک یک ساعت بطور خصوصی مذاکره داشتند. موقع بازگشت آقای کاشانی در مقام تعریف گفتند: آقای خمینی یک روحانی نمونه و شجاع حوزه است.